Finrod Felagund met Beren, een mens en vriend van Finrod.
Finrod Felagund is een Noldor Elf en de oudste zoon van Finarfin en Ëarwen van Alqualondë. Hij had twee broers, Angrod en Aegnor, en een zus Galadriel. Hij was de man van Amarië, waar hij pas mee trouwde nadat hij naar Valinor was gereisd. In Midden-aarde was hij kinderloos maar het is mogelijk dat hij in Valinor kinderen kreeg, waarschijnlijk Gildor Inglorion.
De tocht over Helcaraxë[]
Finrod was een van de vele Noldor die Valinor verliet om de Silmarilen terug te winnen en Morgoth te vernietigen. Hij vocht niet bij de Broedermoord bij Alqualondë. Zijn vader, Finarfin, keerde op het midden van de reis terug naar Valinor maar Finrod ging samen met zijn broers en zus verder. Toen de Fëanorianen de Noldor die trouw waren aan Fingolfin en Finrod achterlaten. Moest Finrod met zijn volk een zware tocht over Helcaraxë doorstaan. Er waren vele Noldor, vooral vrouwen, omgekomen in de tocht. Als de Noldor Midden-aarde hebben bereikt worden ze aangevallen door de Orks van Morgoth. Ze winnen de slag maar Argon, de neef van Finrod, en Fëanor, hoewel zij een hekel aan hem hadden toch hun koning, sterven in het gevecht. Het koningschap ging over naar Fingolfin en de Noldor bouwde grote forten rond Hithlum, Dorthonion, Nevrast en Lothlann. Finrod bouwde zelf een fort op Tol Sirion in de Pas van de Sirion genaamd Minas Tirith. De Minas Tirith werd gebruikt om Ard-Galen te beschermen.
Koning van Nargothrond[]
Stichting van Nargothrond[]
Nadat Finrod Menegroth, een ondergrondse stad in Doriath, had bezocht wilde Finrod zelf ook een ondergrondse stad maken voor hem en zijn volk. Met de hulp van Ulmo vond hij onder de beboste heuvels van Taur-en-Faroth. De Dwergen van de Ered Luin hielpen hem met het bouwen van zijn stad. Hiervoor moesten ze eerst de Nietige Dwergen verdrijven. Toen het eenmaal klaar was vertrok Finrod met zijn volk naar Nargothrond. Hierna kreeg hij Epessë Felagund van de Dwergen, die hem ook de Nauglamír gaven. Hij gaf de Minas Tirith aan zijn neef Orodreth, en zelf werd hij de Koning van Nargothrond.
Vriend van Mensen[]
Toen hij een keer aan het jagen was in de landen van Thargelion, in Oost-Beleriand, ontdekte hij als eerste van de Noldor de laatstgeborene, de Mensen. Zij noemde hem Nóm, dat Wijsheid betekent in Taliska. Lang verbleef hij bij hen en van Bëor en zijn volk leerde hij Taliska (de oudste taal der Mensen) en hun Sindarijns. De Laiquendi kwamen al snel naar hem toe en zeiden dat als de Mensen niet snel hun land zouden verlaten ze hun aan zouden vallen. Finrod leidde, na overleg met Thingel, de Mensen naar het land Estolad. Bëor ging met hem mee naar Nargothrond en werd een dienaar van Finrod. Bëor stierf uiteindelijk en het was voor het eerst duidelijk dat de Mensen sterfelijk waren. Vele andere elfenheren namen ook mensen in dienst.
Finrod had later ook een vriendschap met de mensenvrouw Andreth, de geliefde van zijn broer Aegnor. Hij bezocht haar vaak tijdens de Belegering van Angband. Vaak discuseerden ze met elkaar over de verschillen tussen Elfen en Mensen. Een van deze discussies werd de Athrabeth Finrod ah Andreth.
De queeste van de Silmaril[]
Tijdens de Dagor Brachollag redde Barahir van het Huis van Bëor zijn leven. Als dank gaf Finrod hem zijn ring, die later de Ring van Barahir werd genoemd, en zweerde een eed dat hij Barahir of zijn afstammelingen altijd zou helpen. Jaren later kwam Beren, zoon van Barahir, naar Nargothrond waar hij om hulp vroeg bij Finrod voor de Queeste van de Silmaril. Finrod accepteerde dit maar slechts twee handen vol Elfen waren trouw en moedig genoeg om mee te gaan. Finrod gaf het koningschap door aan zijn neef Orodreth, die na de val van de Minas Tirith naar Nargothrond was gevlucht, door, maar in feite hadden Celegorm en Curufin, twee zonen van Fëanor, de macht. Finrod, Beren, Edrahil en negen andere gingen op weg. Toen ze bij Tol-in-Gauroth (het eiland van de Weerwolven, de nieuwe naam voor Tol Sirion) bevochten hij en Sauron elkaar door te zingen. Finrod verloor dit duel en de twaalf werden gevangen genomen. Sauron gaf een Weerwolf de opdracht om ze een voor een op te eten tot iemand bereid was te zeggen wat ze kwamen doen. Allemaal zeiden ze niet en ze werden een voor een opgegeten tot alleen Finrod en Beren over waren. Sauron gaf opdracht Beren eerst op te eten en op dat moment brak Finrod zijn kettingen en in een laatste gevecht doodde, zonder wapens, hij de Weerwolf. Maar zijn wonden waren dodelijk en hij stierf. Beren werd gered door Lúthien en Huan.
Latere leven in Valinor[]
Waarschijnlijk werd Finrod al snel herboren in de Zalen van Mandos, omdat hij zich had opgeofferd, en trouwde hij met Amarië, een Vanyar Elf. Waarschijnlijk kregen ze een kind. Dit zou dan Gildor Inglorion kunnen zijn, Inglorion betekend Zoon van Inglor. Ook zei Gildor dat hij een erfgenaam van Finrod (toen was dat de naam van Finarfin) was. Gildor is dan misschien met een van de Istari of Glorfindel mee gegaan naar Midden-aarde.
Naam[]
De naam Finrod was de Sindarijnse vorm van zijn naam in Telerin, Findaráto, dat machtige afstammeling van Finwë betekent. Ook werd hij Findaráto Ingoldo genoemd, wat de naam die zijn moeder hem had gegeven bevat, deze is nooit vertaald. Felagund is de Epessë die de Dwergen hem gaven en betekent Houwer van Groten, deze naam is niet Sindarijns maar Versindarijns Khuzdul. Bëor en zijn volk noemde hem Nóm, dat Taliska voor Wijsheid is. Hij heeft ook de volgende titels: Koning van Nargothrond, Heer van Nargothrond en Mensen-Vriend. In oudere versies heette hij Inglor, dat was nog steeds in de oudere versies van In de ban van de ring.
| Voorganger: Niemand |
Heer van Minas Tirith 52-102 I |
Opvolger: Orodreth |
| Voorganger: Niemand |
Koning van Nargothrond 102-465 I |
Opvolger: Orodreth |